Ως γνωστόν, η κα
Λένα Παπαπαναγιώτου αρέσκεται να αφηγείται παραμυθάκια για μικρά παιδιά στους
δημότες του Δήμου Διονύσου, με ειδικότερη προτίμηση στους κατοίκους Αγίου
Στεφάνου.
Σήμερα θα
ασχοληθούμε με το παραμυθάκι της ότι, δήθεν τάχα, το πρόβλημα των οικισμών
ανέκυψε επί δημαρχίας Ζαμάνη.
Σε σχετική
τοποθέτησή της (ως δημοτική σύμβουλος της Συμμαχίας για τον Πολίτη) στο
Δημοτικό Συμβούλιο της 1-8-2013, η ίδια, σε μια σπάνια κρίση ειλικρίνειας,
δήλωνε ότι: «Η ταφόπλακα των οικισμών
μπήκε με το νόμο της Μπιρμπίλη το 2010».
Να θυμίσουμε εδώ ότι, σε πλήρη αντίθεση με την
πιο πάνω δήλωση, η Συμμαχία για τον Πολίτη, η δημοτική παράταξη της κας Παπαπαναγιώτου, λίγο πριν τις δημοτικές
εκλογές του έτους 2010, πανηγύριζε για την ψήφιση του ν. 3889/2010 (γνωστού και
ως «νόμου Μπιρμπίλη»), παρουσιάζοντάς τον ως… «χρυσή ευκαιρία» (!!!) για τον
Άγιο Στέφανο και τους λοιπούς οικισμούς του δήμου.
Επρόκειτο για μία
άθλια δήλωση ξεπουλήματος του τόπου στο βωμό της κομματικής υποταγής και,
ταυτόχρονα, χυδαίας εξαπάτησης των δημοτών δια λόγους ψηφοθηρίας στις δημοτικές
εκλογές του 2010. Ήδη από τότε λοιπόν, κάποιοι γνωστοί σε όλους αθεόφοβοι
πολιτικοί «παπατζήδες» παραμυθιάζανε ασύστολα τον κόσμο για το συγκεκριμένο
ζήτημα.
Στην ουσία (όπως,
άλλωστε, φανερώνει και ο τίτλος του «Οικισμοί στερούμενοι νόμιμης έγκρισης»),
το άρθρο 24 του ν. 3889/2010 υπήρξε πράγματι η ταφόπλακα των οικισμών.
Στην ίδια πιο πάνω από
1-8-2013 τοποθέτησή της, η κα Παπαπαναγιώτου δήλωνε ότι «πριν καν ψηφιστεί ο
νόμος της Μπιρμπίλη»… «καταθέσαμε και προσωπικές αγωγές, μέσω της ίδιας νομικής
εταιρείας,… λόγω της καταστροφικής απομείωσης της αξίας των περιουσιών μας»,
αναγνωρίζοντας έτσι πανηγυρικά ότι το πρόβλημα προϋπήρχε ακόμη και αυτού του
νόμου Μπιρμπίλη.
Στο ίδιο πιο πάνω
Δημοτικό Συμβούλιο της 1-8-2013, έγινε καταγγελία σε βάρος της κας Παπαπαναγιώτου
ότι ενδιαφερόταν για την καταβολή ΤΑΠ (ακόμη και για αναδασωτέες εκτάσεις)
κινούμενη από λόγους οικονομικού συμφέροντος, δεδομένου ότι με αυτό το πρόσχημα
(ότι δηλαδή καταβάλλεται ΤΑΠ) προσδοκούσε την είσπραξη αποζημιώσεων εκατοντάδων
χιλιάδων ευρώ. Η ίδια, άλλωστε, βεβαίωνε ότι: «Οι αγωγές που έχουν γίνει μέχρι
τώρα είναι περίπου εβδομήντα και το
κόστος των αποζημιώσεων είναι πολύ υψηλό. Μακάρι οι αγωγές να φτάσουν τις
πεντακόσιες… και το ύψος των αποζημιώσεων να γίνει δυσθεώρητο…».
Λοιπόν, σύμφωνα
πάντα με τις πιο πάνω καταγγελίες, η κα Παπαπαναγιώτου εκτιμούσε ότι η πληρωμή
ΤΑΠ (παρ’ όλον πρόδηλα παράλογη) εξυπηρετούσε το σκοπό είσπραξης των υπ’ όψιν
αποζημιώσεων.
Κατόπιν (και εξ
αιτίας) των πιο πάνω καταγγελιών του επικεφαλής της Α.Δ.Κ., επακολούθησε τότε,
πρωτοστατούσης της κας Παπαπαναγιώτου,
το γνωστό σε όλους «πραξικόπημα» μέσα στη Συμμαχία για τον Πολίτη, με σκοπό
(και αποτέλεσμα) αφ’ ενός τη ματαίωση της επικείμενης τότε συνεργασίας της
Συμμαχίας για τον Πολίτη με την Α.Δ.Κ. και, αφ’ ετέρου, τη διάσωση του
καταρρέοντος τότε δημάρχου κ. Καλαφατέλη, η οποία (διάσωση) επετεύχθη κατόπιν σύμπραξης
της Συμμαχίας για τον Πολίτη με την Ενωτική Πρωτοβουλία και, εν συνεχεία, της
συνδιοίκησης του δήμου από τις δύο αυτές δημοτικές παρατάξεις.
Να θυμίσουμε εδώ
ότι, εξ αυτού του λόγου (πρωτοστατούσης πάντοτε της κας Παπαπαναγιώτου),
διχοτομήθηκε τότε η Συμμαχία για τον Πολίτη, γεγονός που όμως δεν φαίνεται να
έχει συνετίσει την κα Παπαπαναγιώτου, η οποία, απτόητη και δι’ ευνόητους λόγους
σκοπιμότητας, εξακολουθεί να σπεκουλάρει επάνω στο θέμα, σερβίροντας και πάλι
μπόλικο «σανό» και διεκδικώντας τον ίδιο πάντα ρόλο (πολιτικό δεκανίκι του
Καλαφατελισμού).
Για να γίνει
αντιληπτή η τάξη μεγέθους των οικονομικών συμφερόντων που διακυβεύονται εν
προκειμένω, αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι για
ένα γήπεδο συνιδιοκτησίας της οικογένειας της κας Παπαπαναγιώτου ενός στρέμματος περίπου, που τέμνεται
από το όριο του οικισμού Αγ. Στεφάνου (ο οποίος οικισμός, σημειωτέον και πάλι,
βάσει του άρθρου 24 του ν. 3889/2010 «στερείται νόμιμης έγκρισης»), κατεβλήθη από την ΕΥΔΑΠ υπέρ της
οικογένειας της κας Παπαπαναγιώτου μία
αστρονομική αποζημίωση ύψους οκτακοσίων χιλιάδων (800.000) ευρώ μέρος
της οποίας καλούνται να πληρώσουν οι συνδημότες μας για τους οποίους «κόπτεται»
τόσο πολύ.
Κατόπιν των ανωτέρω,
είναι προφανές ότι η κα Παπαπαναγιώτου
ΑΥΤΟΔΙΑΨΕΥΔΕΤΑΙ: Η ίδια ομολογεί ότι το πρόβλημα προϋπήρχε και ότι η
ταφόπλακα των οικισμών μπήκε με το νόμο Μπιρμπίλη, το έτος 2010, επί δημαρχίας
Παναγιώτη Βορριά, καθώς και ότι κάποιοι (μεταξύ των οποίων και η ίδια) είχαν
σπεύσει (ήδη πριν από το νόμο Μπιρμπίλη) να επωφεληθούν από την όλη κατάσταση,
ζητώντας πολύ υψηλές αποζημιώσεις, λόγω καταστροφικής απομείωσης της αξίας των
ακινήτων τους (που είχαν κηρυχθεί ως αναδασωτέα, διότι το Δασαρχείο δεν
αναγνώριζε τα όρια του οικισμού και, ένεκα τούτου, θεωρούσε τα εν λόγω ακίνητα
ως εκτός σχεδίου).
Η πολιτική θέση των
Ανοιχτών Οριζόντων για τους οικισμούς, διαχρονικά, είναι κάθετα αντίθετη προς
αυτήν της δημοτικής παράταξης της κας
Παπαπαναγιώτου, δεδομένου ότι η σημερινή διοίκηση του δήμου πρότεινε
στην ΕΚΧΑ πορτοκαλί περίγραμμα για τον οικισμό του Αγίου Στεφάνου, που
αντιστοιχεί σε νόμιμο οικισμό, και όχι κίτρινο περίγραμμα, που αντιστοιχεί σε
οικισμό στερούμενο νόμιμης έγκρισης, όπως πρότεινε η δημοτική παράταξη της κας
Παπαπαναγιώτου, προφανώς εξακολουθώντας να θεωρεί ότι το να χαρακτηρίζεται ο
οικισμός του Αγίου Στεφάνου ως «στερούμενος νόμιμης έγκρισης» αποτελεί «χρυσή
ευκαιρία».
Αυτά προς το παρόν,
με τα παραμυθάκια της θείας Λένας για μικρά παιδιά, που αφορούν το οικιστικό.
Θα ακολουθήσει Μέρος 2ο για τα υπόλοιπα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου